Egzorcyzm
Egzorcyzm
(gr. „zaprzysięganie, zaklinanie pod przysięgą”) Wypędzanie złych duchów (albo nawet samego diabła) z ludzi opętanych albo nawiedzonych ich mocą. Pewną formę egzorcyzmu odnajdujemy w modlitwach poprzedzających chrzest. W wypadku człowieka opętanego egzorcysta wyznaczony przez biskupa sprawuje obrzęd składający się z modlitw, pokropienia wodą i włożenia rąk (CIC 1172; nie ma nic na ten temat w CCEO). Wykonywanie egzorcyzmu opiera się na tym, co Chrystus i Jego uczniowie czynili w podobnych wypadkach (Mt 10, 1; Mk 1, 21-28; Łk 4, 31-37; 11, 14-23; Dz 19, 11-12). W styczniu 1999 roku Watykan opublikował nowy obrzęd egzorcyzmu; poprzedni został po raz ostatni przejrzany w roku 1614. Zob. demony, diabeł, opętanie diabelskie, sakramentale.
Naukowy wymiar egzorcyzmu ( wg. Wikipedia )
Opętanie przez demona nie jest medycznie uzasadnione, nie występuje w klasyfikacjach takich jak DSM-IV, tudzież ICD-10. Osoby deklarujące wiarę w to zjawisko przypisują czasem opętaniu symptomy związane z chorobami psychicznymi (choć należy zauważyć, że sami katoliccy egzorcyści uprzedzają, że można pomylić ze sobą opętanie i chorobę psychiczną, a także często współpracują z psychiatrami), takimi jak: histeria, mania, psychoza, zespół Tourette’a, epilepsja, schizofrenia, zaburzenie dysocjacyjne tożsamości[2][3][4]. W przypadku zaburzenia dysocjacyjnego tożsamości, u 29% badanych, alternatywna osobowość identyfikuje siebie jako demona[5]. Istnieje również forma monomanii zwana demonomanią lub demonopatią, w której pacjent wierzy, iż jest opętany przez jednego lub więcej demonów.
Wrażenie, że egzorcyzm oddziałuje na ludzi doświadczających symptomów opętania jest przypisywane efektowi placebo oraz sile sugestii[6]. Niektórzy hipotetycznie opętani to osobowości narcystyczne lub o niskiej samoocenie demonstrujące opętanie w celu zwrócenia na siebie uwagi[2].
Antropolodzy oraz psychiatrzy wskazali podobieństwa pomiędzy tradycyjnym diagnozowaniem opętania a współczesnymi kryteriami diagnostycznymi dla zaburzeń dysocjacyjnych. Przez wieki, egzorcyzmowanie było leczeniem „z wyboru” takich zaburzeń. Chrześcijańskie i judaistyczne praktyki egzorcyzmowania zostały razem opisane wraz z pokrewnymi technikami zaczerpniętymi z innych kultur[7]. Wspólne cechy wskazane w tradycyjnych egzorcyzmach zawierają:
- użycie specjalnych technik diagnostycznych
- użycie zaklęć, świętych ksiąg i muzyki
- użycie rytualnych przedmiotów
- użycie siły fizycznej
- słowną konfrontację
- opiekę nad egzorcyzmowanym, po odprawieniu rytuału
- nienarażanie egzorcysty[3]
Negatywne Energie – Czarna Magia
Rożne pochodzenie negatywnej energii:
- negatywne energie – duchy w domu
- negatywne energie – ciele człowieka
- czarna magia
- wywoływanie duchów
- osoba, która posiada w sobie dużo negatywnej energii lub czuje w sobie coś negatywnego
- osoba, która ma dużo problemów w swoim życiu lub odczuwa coś złego w swoim dniu codziennym
- negatywne energie – duchy mogą przebywać na Ziemi przez tysiące lat
- negatywne energie – duchy przebywają tez w grupach
- negatywna energia – duch jeżeli się pokarze to zawsze pokazuje się jako cierpiąca, istota
- możemy widzieć negatywną energie – ducha przez długie godziny ale pozytywną energie – Anioła przez zaledwie kilka minut
- negatywne energie mogą atakować całe rodziny, powodując negatywne reakcje.
- złe położenie VAASTU
Aby uzyskać więcej informacji na temat Egzorcyzmu, proszę NAPISZ DO NAS
Om Sai Ram,
Jai Guru,
Jai, Ma